ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΕΙΓΜΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ!

"ENGLISH" WORDS WITH GREEK ROOTS! «Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε Ελληνική λέξη φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο όνομα- λέξη».

CAN=κάνω

CALL=Καλώ
DIFFERENCE= διφορά, διαφορά
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.....
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.

Πώς νιώθει ένα παιδί όταν οι γονείς του μαλώνουν άγρια μπροστά του;

Το παρακάτω βίντεο πρέπει να το δείτε όλοι. Αξίζει να αφιερώσετε 12 λεπτά από τον χρόνο σας για να την δείτε…το τέλος είναι εντελώς ανατραπτικό!

Βρισκόμαστε σε ένα τυπικό αμερικάνικο σπίτι μιας τετραμελούς οικογένειας.
Οι γονείς δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά μεταξύ τους και κάποια στιγμή, όταν η κατάσταση ξεφεύγει, έρχονται στα χέρια.
Ο πατέρας μεθάει και μάλιστα από τα χέρια του δεν γλιτώνει ούτε το κοριτσάκι της οικογένειας την οποία χτυπάει άγρια.

Οι «αιώνιοι» πολιτικοί διαγράφουν τους «αιώνιους φοιτητές»

Επανέρχεται στη διαγραφή των 180.000 «αιώνιων φοιτητων» το Σεπτέμβριο, ο Λοβέρδος με ανακοίνωσή που εκδόθηκε σήμερα, στην οποία αναφέρει οτι δεν θα κάνει πίσω για μικροπολιτικούς λόγους.

«Διευκρινίσαμε πρόσφατα στη Βουλή, αλλά και μέσω του τύπου, πως σχετικά με τους «λιμνάζοντες» φοιτητές, ο νόμος θα εφαρμοστεί και στο τέλος του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους, δηλαδή στις 31/8/2014, οι «λιμνάζοντες» θα διαγραφούν. Όλοι αυτοί οι φοιτητές έχουν προειδοποιηθεί από το 2007 και από το 2011. Δόθηκε ο κατάλληλος χρόνος σε όλους. Από τα στοιχεία που με μεγάλη επιμονή συγκεντρώσαμε περίπου 180.000 φοιτητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ δεν αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Πίσω από την υπερπροστασία γονιών & κηδεμόνων

Γονείς, παππούδες και γιαγιάδες ασχολούνται πρωί, μεσημέρι, βράδυ, με τα παιδιά και εγγόνια τους.

Τρέχουν από πίσω τους με το φαγητό στο χέρι, ζητώντας να προφτάσουν κάθε τους ανάγκη, κάθε επιθυμία κάθε πληγή, πριν ακόμα αυτά χτυπήσουν.
Θέλουν να ελέγχουν ασφυκτικά, εάν είναι δυνατόν, κάθε σκέψη, κάθε λόγο, και πράξη του παιδιού τους. Βιώνουν δραματικά, και ως δικαίωμα και «ιερό» τους καθήκον, που απορρέει απ’ τον κηδεμονικό τους ρόλο, να προλαβαίνουν κάθε ολίσθημα, κάθε λάθος, στραβοτιμονιά, κάθε πληγή η απροσεξία του παιδιού.
Ανησυχούν θανάσιμα και με το παραμικρό.

Ποια είναι τα Προβλήματα από την Στέρηση του Ύπνου

Το πόσο πρέπει να κοιμάται κανείς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, κυρίως όμως από την ηλικία:

• Τα νήπια πρέπει να κοιμούνται 14-15 ώρες
• Οι έφηβοι πρέπει να κοιμούνται 8-9 ώρες
• Οι περισσότεροι ενήλικες χρειάζονται ύπνο 7-9 ώρες ενώ κάποιοι αρκούνται σε 6 ώρες ύπνου.
• Οι γυναίκες το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης θα πρέπει να κοιμούνται πολλές ώρες περισσότερο από το συνηθισμένο.

Ας αφήσουμε επιτέλους τα παιδιά μας, να είναι παιδιά!

Θυμάστε καθόλου την ουσία της παιδικότητας;
Τί είναι αυτό που κάνει ένα παιδί παιδί;
Παιδική ηλικία είναι η θύμηση ενός απλωμένου κόσμου, τότε που υπήρχαν στιγμές γεμάτες, χωρίς χθες και αύριο, τότε που χανόταν ο χρόνος.

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο νου όταν προσπαθώ να θυμηθώ την παιδική ηλικία είναι παιχνίδι χωρίς κανόνες, χωρίς ρολόι, χωρίς εμφανή στόχο και σκοπό, μια μέρα που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει, που έχει την γοητεία να κατευθύνεται όπου θέλεις εσύ κάθε στιγμή, βουτηγμένη στον θαυμαστό, αθώο, εγωκεντρικό χωρόχρονο της παιδικότητας.
Το roaming, η ελεύθερη, άσκοπη περιπλάνηση, χωρίς επιβαλλόμενη εξωτερική κατεύθυνση από τους μεγάλους, είναι η ουσία της παιδικότητας, το ζωτικό παιχνίδι των παιδιών κι αυτό που συστηματικά στερούμε από τα παιδιά μας σήμερα.
Μικρά και μεγάλα παιδιά έχουν ανάγκη να πλάθουν εκ νέου τον κόσμο, να τον ανασυνθέτουν με τα υλικά της ψυχής τους, να πειραματίζονται ελεύθερα και να χάνονται μέσα στις δικές τους πρωτοβουλίες και θέλω. Η περιπλάνηση μπορεί να είναι και κινητική, και νοητική. Να αφεθούν σε ένα ασφαλή χώρο, υπό την μακρινή επίβλεψη του γονιού, που πρέπει να επιβλέπει με τις ελάχιστες δυνατές παρεμβάσεις και μόνο για λόγους ασφάλειας του παιδιού, να παρακολουθεί σαν σκιά από μακριά, και να συμμετέχει μόνο εάν το παιδί το ζητά.

8 (σίγουροι) τρόποι για να καταστρέψετε τα παιδιά σας!

 

Είναι οι λάθος τρόποι που μας επισημαίνουν πέντε ειδικοί, ώστε να τους αποφύγουμε!
1. Απειλείτε το παιδί ότι θα το εγκαταλείψετε
Έχει συμβεί σε όλους μας. Φτάνει η ώρα να φύγετε από το πάρκο και τα παιδιά τρέχουν, κρύβονται, και γενικά αρνούνται να φύγουν. Η τακτική αυτή του εκβιασμού, λέει ο δόκτωρ L. Alan Sroufe, καθηγητής ψυχολογίας στο University of Minnesota’s Institute of Child Development, μας φαίνεται κάποιες φορές πολύ «δελεαστική» για να συμμορφωθούν αλλά θυμηθείτε ότι η απειλή της εγκατάλειψης είναι εξαιρετικά επιζήμια για τα παιδιά. Η αίσθηση του δεσίματος με τους γονείς, είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην ανάπτυξη του παιδιού, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια. Η απειλή εγκατάλειψης, ακόμα και με φαινομενικά ανάλαφρο τρόπο, μπορεί να ταρακουνήσει τα θεμέλια της ασφάλειας που αντιπροσωπεύετε στα μάτια του. Έτσι, την επόμενη φορά προσπαθήσετε με απλά λόγια να του εξηγήσετε πως έχει η κατάσταση. Αν ήρθε η ώρα να φύγετε από το πάρκο, προετοιμάστε το πρώτα, δεδομένου ότι οι απότομες αλλαγές είναι δύσκολες για τα παιδιά. Στη συνέχεια υπενθυμίστε το κάθε λεπτό που περνάει, έτσι ώστε να προετοιμαστεί ψυχολογικά.

2. Τους λέτε ψέματα
Ένας απλός, αλλά εξαιρετικά σημαντικό κανόνας στην ανατροφή των παιδιών είναι: Μην λέτε στα παιδιά ποτέ ψέματα, ακόμη κι αν πιστεύετε ότι κάποια ψέματα προστατεύουν τον συναισθηματικό τους κόσμο, λέει ο δόκτωρ Alan Sroufe.  Ακόμη κι όταν δεν είμαστε σίγουροι, πώς να χειριστούμε κάποιες δύσκολες καταστάσεις, είναι πολύ σημαντικό, να λέμε την αλήθεια. Αρκεί η εξήγηση που θα δώσουμε να είναι κατάλληλη για την ηλικία του παιδιού. Ένα πολύ μικρό παιδί δεν έχει ανάγκη από μια λεπτομερή εξήγηση του θανάτου. Λέγοντάς του ότι ήταν πολύ ηλικιωμένο το ζώο, και  οι γιατροί δεν μπορούσαν να το κάνουν καλά, μπορεί να είναι αρκετό για το παιδί. Την επόμενη λοιπόν φορά που θα σκεφτείτε να του πείτε ένα μικρό ψέμα, προτιμήστε να πείτε την αλήθεια και παράλληλα όμως βοηθήστε το να τα βγάλει πέρα με «την πάλη των συναισθημάτων του». Μακροπρόθεσμα θα είναι πολύ καλύτερα για την ψυχική υγεία του.

Μπορούμε να λέμε και "ΟΧΙ"!!!

Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται για την αδυναμία τους να εκδηλωθούν, να πουν ΟΧΙ, καθώς και για τις αρνητικές συνέπειες αυτής τους της συμπεριφοράς, τόσο στην ιδιωτική, όσο και στην επαγγελματική τους ζωή: την αίσθηση ότι δεν τους προσέχουν και δεν τους σέβονται, τη μείωση της αυτοεκτίμησης τους, την πικρία, την αποθάρρυνση ακόμα και το πρόβλημα βάρους που έχουν.

Τα άτομα που δεν μπορούν να εκδηλωθούν, παγιδεύονται σε έναν φαύλο κύκλο που συμπεριλαμβάνει τρεις βασικές έννοιες: την αμφιβολία, τον φόβο και τις ένοχες. Είμαι δικαιολογημένος να ζητήσω ή να αρνηθώ κάτι; Μήπως πληγώσω αυτό το άτομο και σταματήσουμε να είμαστε φίλοι αν του εναντιωθώ; Πόσο εγωιστής είμαι αν δεν λαμβάνω υπόψη μου τις απαιτήσεις των άλλων; Η αμφιβολία: Μόνιμος σύντροφος των ανθρώπων που δεν ξέρουν να εκδηλώνονται.

Απεκπαίδευση

Όλοι μας έχουμε υποστεί Εκπαίδευση, δηλαδή ουσιαστικά μια υποταγή της συνείδησής μας προς ένα πλήθος από επιβαλλόμενες επιταγές, μια εκπαίδευση που υπερκαλύπτει τον αληθινό εσωτερικό εαυτό μας, και τελικά μάς υπνωτίζει σε έναν επιβαλλόμενο ρόλο.  

Για να ανακαλύψουμε τον αληθινό εσωτερικό μας εαυτό, λύνοντας τα προβλήματά μας, χρειαζόμαστε πρώτα μία Αφύπνιση, ώστε τελικά να οδηγηθούμε στην Ανάμνηση του αληθινού μας εαυτού. Για να το επιτύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε μία Απεκπαίδευση.

Ερχόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο χωρίς να γνωρίζουμε τίποτε. Η Γνώση κάθε νέου ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται, προέρχεται από όλα αυτά που του μεταφέρουν οι προηγούμενοι. Κάθε παιδί γεννιέται σε έναν κόσμο μεγάλων.

Από την πρώτη μέρα του, αρχίζει να εκπαιδεύεται σε ένα οργανωμένο κόσμο που ήδη έχουν φτιάξει κάποιοι άνθρωποι (η απάνθρωποι) πριν από αυτόν.

Μπορούμε να αναρωτηθούμε: Πώς γνωρίζει ότι όλα αυτά στα οποία τον εκπαιδεύουν είναι προς όφελος του;…
Ψάχνοντας στο λεξικό τη λέξη «εκπαιδεύω» και τη λέξη «παιδαγωγώ», ανακαλύπτουμε ότι είναι ταυτόσημες. Πώς όμως μπορείς να ταυτοποιήσεις την λέξη «εκπαίδευση» με τη λέξη «παιδαγώγηση»;
Τώρα θα μου πείτε: «αφού το παιδί είναι απόγονος, και, σαν απόγονος, τον εκπαιδεύω σε αυτά που μου έμαθαν οι πρόγονοι αφού κι εγώ είμαι απόγονος…» Σωστά, αυτά που μας έμαθαν, όμως άλλο είναι να εκπαιδεύσεις το παιδί σε αυτά που μας έμαθαν και άλλο είναι να τού δώσουμε τη δυνατότητα της ανάπτυξης, της καλλιέργειας, της  πνευματικότητας του βαθύτερου εσωτερικού του εαυτού.